امنیت اجتماعی و ایست های بازرسی

حتما اکثر شما تا حالا برخورد های بی ادبانه گستاخانه و گاهی وحشیانه نیروی انتظامی را در پاسگاههای بین راهی و بااصطلاح ایست های بازرسی دیدید. چیزی که احتمالا در جنوب کشور و مثلا در استانهای کرمان و زاهدان شدیدتره. بگذریم از ایست های بازرسی موقت که هر از گاهی از طرف بسیج و ... یه جا پهن میکنن که اون خودش مثنوی هفتاد منه. جدای از اینکه در ورود مواد مخدر (یه بهانه اصلی واسه بازرسی) با این حجم عظیم حتما دست افرادی از وابستگان حکومت در کار هست، باید از این مسوولان بی کفایت پرسید که آخه کجای دنیا با این روش امنیت ایجاد کردن که شما دومی باشید. آخه کجای دنیا گذاشتن دست رو قلب مسافر بیچاره اتوبوس روش تشخیص جرمه؟ اون بدبختی که واسه اولین بار از اتوبوس پیادش میکنن و میبرنش واسه بازرسی همینجوری از هیبت پلیس بی ادب و زبان نفهم پاسگاه وحشت میکنه و قلبش مثل گنجشک میزنه! اون وقت اون پلیس هم با کمال افتخار مثل اینکه داره از پیشرفته ترین تجهیزات قرن 21 واسه کشف جرم استفاده میکنه دستش رو میذاره رو قلب طرف و پس از حس کردن ضربان قلب شخص (که در نظر پلیس نشانه ترس اون و صد البته مجرم بودن اون هست) با کمال گستاخی لبخندی از سر سرمستی میزنه که یعنی بله میبینید که همه چی در کنترل ماست و هیچ مجرمی نمیتونه به امنیت عمومی ملت شهید پرور کوچکترین خدشه ای وارد کنه! آخه بابا جان این همه کشور اروپایی (کشورهای شنگن) هر چی مرزه بین خودشون برداشتن. هیچ ایست بازرسی وجود نداره شما میتونی از شمال شرقی تا جنوب غربی اروپا با اتوموبیل بری و هیچ پلیسی هم نیست که تعداد ضربان قلبت رو در دقیقه چک کنه! و به شخصیتت توهین کنه. حتی این ترکیه هم این بازی ها رو نداره. اون وقت ام القرای جهان اسلام میخاد مملکت رو به روش 1400 سال پیش اداره کنه! ای تف به ذاتت ...